دنیا محل گذره (این نیز بگذرد) و هیچ چیزی در این دنیا ماندگار نیست
هر چیزی یه روزی شروع میشود و به پایان میرسد و این یک حقیقته (چشم روی حقایق نمیشه که بست).این پایان میتونه با مرگ انسان اتفاق بیوفته یا در زمان زندگی انسان. که منظور این موزیک زمان حیات و زندگی است.
اما انسان های روشنفکر این اتفاق رو به معنای پایان نمیدونن چون زندگی ادامه داره (ولی من اسمشو میزارم یه تولد)
انسان ها باید از اتفاقات زندگیشان درس بگیرند و تنها کسی که میتونه کمک کنه به زندگی ادامه بدیم و پل های پشت سرمون رو خراب نکنیم خداوند هست (برو فکرشم نکن که من بی تو بشکنم قل، من خدا رو دارمو باز میکنم بهش توکل)